ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ စာတစ္ေစာင္ (၃၃)

အသုဘ ယာဥ္တန္းဟာ လူေန အိမ္ရပ္ကြက္ေတြကို ေက်ာ္ကာ ၿမိဳ႕လည္ကို ေက်ာခိုင္းၿပီး ေတာင္ကုန္း ဘက္ဆီ ဦးတည္လိုက္ပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ကားတန္းႀကီးက သခ်ိဳင္းေျမကို ေရာက္ၿပီေလ။ လူ အေတာ္ မ်ားမ်ားက အဲဒီမွာ ႀကိဳတင္ ၿပီးေရာက္ေနၾကပါၿပီ။

“ရွင္က ႏိုရီကိုလား” လို႔ ဂ်ပန္ အမ်ိဳးသမီး ပိန္ပိန္ရွည္ရွည္တစ္ ေယာက္က ကြ်န္မကို ေမးလာခဲ့ပါတယ္။ “ကြ်န္မနာမည္က မစ္ဆူ ကိုယူခ်ီဒါလို႔ ေခၚပါတယ္။ ရွင့္ အေၾကာင္းကို စုဆီကေန ၾကားခဲ့ ဖူးပါတယ္”လို႔ ဆက္ေျပာလိုက္ပါ တယ္။ ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းမွာပဲ သူက ကမၻာေက်ာ္ စႏၵယားပညာရွင္ မတ္ဆူကိုဆိုတာ ကြ်န္မက တန္းၿပီး သိပါတယ္။ သူ႔ေဘးမွာ သူ႔အမ်ိဳးသား ျဖစ္တဲ့ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး သံတမန္ကလည္း ပါလာပါတယ္။ သူတို႔ အေျပာအရ စုရဲ႕ ပထမဆံုး ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ကာလေတြမွာ အဂၤလန္သံတမန္ေတြက စုရဲ႕စႏၵယား လက္သံ ကို နားစြင့္ၿပီး စုေနေကာင္း၊ မေကာင္းကို  အဂၤလန္သံ႐ံုးထံ အေၾကာင္းၾကားခဲ့ၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ မတ္ဆူကို က ကြ်န္မရဲ႕ ညာဘက္ လက္ေမာင္းဟာ ကင္ဆာ ခြဲစိတ္မႈ အၿပီး ေနာက္ဆက္တြဲ ျပႆနာေၾကာင့္ အႀကီးႀကီး ျဖစ္ၿပီး ေဖာင္းတင္းေနတာကို သတိထားမိသြားပါတယ္။ “ကြ်န္မက်ေတာ့ ခြဲၿပီးတာနဲ႕ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ လို႔ထင္တယ္၊ ရွင့္လို မျဖစ္ခဲ့ဘူး” လို႔ ဆိုပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ လူခ်င္း မသိခဲ့ၾကေပမယ့္ သူက ကြ်န္မရဲ႕ ကင္ဆာ အေၾကာင္းသိေနပံုပါ။ မိုက္ကယ့္ အသုဘမွာ တက္ေရာက္လာသူေတြ ထဲမွာေတာ့ သူနဲ႔ ကြ်န္မ ႏွစ္ေယာက္ထဲပဲ ဂ်ပန္အမ်ိဳးသမီးရယ္လို႔ ပါပါတယ္။

အသုဘ အခမ္းအနား က်င္းပတဲ့ခန္းမဟာ သီေရတာခန္းမလို ျဖစ္ကာ ပြဲၾကည့္စင္ ဝရန္တာမ်ိဳးလည္း ရွိေန ပါတယ္။ မိုက္ကယ့္ အေခါင္းကို ခန္းမရဲ႕ အလယ္စင္မွာ တင္ထားပါ တယ္။ အေခါင္းရဲ႕ ဘယ္ဘက္မွာ ဘူတန္ ဘုန္းႀကီး၊ တိဘက္ဘုန္းႀကီး၊ စေကာ့တလန္ဘုန္းႀကီးနဲ႕ အဂၤလိပ္ ဘုန္းႀကီးေတြ ရွိေနၾကၿပီး ညာဘက္ မွာေတာ့ ဘန္နက္ဒစ္ဘုန္းႀကီးႏွစ္ပါး ရွိေနပါတယ္။ အဲဒီေရွ႕ကေနရာေလး မွာ အန္ေထာ္နီက စတင္ကာ တက္ ေရာက္လာသူေတြ ကို စကားေျပာပါ တယ္။ သူ ေျပာပံုကို နားေထာင္ရတာ တက္ေရာက္လာသူေတြထက္ မိုက္ကယ့္ကို ေျပာျပေန သလို ေျပာေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

“မိုက္ကယ္က သူ႔ဈာပန အတြက္ ဘာဆိုဘာမွ မၫႊန္ၾကားခဲ့ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္က သူ႕သားေတြနဲ႕ တိုင္ပင္ခဲ့ၿပီး ၃ ရက္ၾကာေအာင္ စဥ္းစားခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ဒီ ဈာပနကို ဘာသာေရး အခမ္းအနားမ်ိဳးကို လြန္ၿပီး က်င္းပဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ မိုက္ကယ္ဟာ သူ႔ရဲ႕ႏိုင္ငံေရးကိုေရာ ဘာသာေရးကိုပါ အမည္တံဆိပ္ တပ္တာကို သေဘာမက်ပါဘူး။ သူဟာ ဗုဒဘာသာဝင္၊ ကက္သလစ္ဘာသာဝင္၊ ကေနဒါသား၊ အဂၤလန္သား စသျဖင့္ နာမည္တပ္တာမ်ိဳးကိုေပါ့။ သူ႔ဘဝဟာ တကယ့္ကို ခက္ခဲခဲ့တာမို႔ ဘာလို႔မ်ား အဲဒီ အခက္အခဲကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္ခဲ့ တာလဲလို႔ ေမးခဲ့တုန္းက  မိုက္ကယ္ဟာ သတၲဝါအားလံုး ကို ကယ္တင္ ကူညီခ်င္တယ္ ဆိုတာ မ်ိဳး ေျဖခဲ့ဖူးပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ အတြက္ကေတာ့ သူဟာဒုကၡေတြကိုလည္း ခံႏိုင္ရည္ ရွိေနေတာ့ ဗုဒၶ ဘာသာဝင္ တစ္ေယာက္လို႔ပဲ ဆိုရမွာပါ။ ကြ်န္ေတာ္မိုက္ကယ့္ကို ကတိေပးခဲ့ဖူးပါတယ္။ သူ႕ကေလး ႏွစ္ေယာက္ကို ေစာင့္ေရွာက္သြားမွာျဖစ္ ၿပီး သူ႔ရဲ႕မၿပီးဆံုးခဲ့တဲ့ အလုပ္ေတြ ကိုလည္း လုပ္သြားမယ္ လို႔ေပါ့။ သူ စိတ္ပူတာ တစ္ခုကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အေမအိုႀကီးပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အေမက ငါ့ကို စိတ္မပူစမ္း ပါနဲ႕။ မိုက္ကယ္က ငါ့ကို အပိုအေဆာင္ ပစၥည္းေလး ခ်န္ထားခဲ့သားပဲလို႔ ျပန္ေျဖပါတယ္။ အဲဒီအပိုအေဆာင္ ပစၥည္းက ကြ်န္ေတာ္ေလ” လို႔ သူက ေျပာခဲ့ပါတယ္။ အန္ေထာ္နီက အားလံုးကို ၿပံဳးျပႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ မိုက္ ကယ္ရဲ႕ လြတ္လပ္တဲ့ အေတြးအေခၚကပဲ အန္ေထာ္နီ႔ကို ဈာပနမွာ ဘာသာေရး တစ္ခုခုရဲ႕ အခမ္းအနားမ်ိဳး မျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေစခဲ့ပါ တယ္။

ေနာက္ေတာ့ ဘန္နစ္ဒစ္ ဘုန္းႀကီးေတြက ဘာသာေရးအရ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီထဲက ဘုန္းႀကီး တစ္ပါးဟာ မိုက္ကယ့္ အခ်စ္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းပါ။

တတိယ အစီအစဥ္မွာေတာ့ သူ႕ သားေတြက စကားေျပာရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အလက္ဇႏၵားက သူ႔အေဖနဲ႕ သူ ကေနဒါႏိုင္ငံ၊ မြန္ထရီရယ္ၿမိဳ႕မွာ ဘယ္လိုေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဖူးတဲ့အေၾကာင္း ျပန္ေျပာင္းေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ ခရီးက လြန္ခဲ့တဲ့ သံုးလကမွ ျဖစ္ခဲ့ တာေလ။  အဲဒီအခ်ိန္မွာ မိုက္ကယ္ဟာ သူ႔မွာ ကင္ဆာရွိေနတာကို မသိခဲ့ဘဲ ခါးကိုက္တယ္လို႔ပဲ ဆိုခဲ့ပါတယ္။ “ဒယ္ဒီက သူ႔ရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ သည္းညည္းခံစိတ္နဲ႕ပဲ ခါးကိုက္နာကို ထူးမျခားနားလို   သေဘာထား ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ သည္းညည္းခံ စိတ္ကပဲ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးေတြနဲ႕ တာဝန္ ဖိစီးမႈေတြကို မျဖစ္ေစေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့ႏိုင္တာေလ”လို႔ သူ႔အေဖအ ေၾကာင္း ကိုေျပာၾကားသြားခဲ့ပါတယ္။

အလက္ဇႏၵားက တည္ၿငိမ္ေနတဲ့ ေလသံနဲ႕ ေျပာခဲ့တာျဖစ္ၿပီး တိုတိုတုတ္တုတ္ ေပမယ့္ သူ႔အေဖ အေၾကာင္းကို နားေထာင္သူေတြ စာနာ သြားေအာင္ ေျပာသြားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

မိုက္ကယ္ဟာ ကေနဒါကို ပထမဆံုးအႀကိမ္ ေရာက္ခဲ့တဲ့အခိုက္ မွာေတာင္ သမိုင္းပညာရွင္ တစ္ေယာက္ရဲ႕ အျမင္နဲ႕ သူ႔မိသားစု အရင္းအျမစ္ သမိုင္းကို ရွာေဖြခဲ့ေသးတယ္လို႔ သိလိုက္ရပါတယ္။ “ဒယ္ဒီက ကြ်န္ေတာ့္ကို မိသားစု ဘဝအေၾကာင္း ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာလူထုရဲ႕ ဒုကၡေတြအေၾကာင္း၊ တိဘက္နဲ႕ ဟိမဝႏၱာ ေလ့လာေရး အတြက္ အစီအစဥ္နဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အေၾကာင္း အားလံုးကိုေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ ဒယ္ဒီဟာ သူ႔ဘဝ တေလွ်ာက္လံုး လူေတြ အတြက္လိုက္ေပးဆပ္ေနသူပါ။ ခုလို ႐ုတ္တရက္ႀကီး ကြယ္လြန္ သြားတာေတာင္ သူဟာကြ်န္ေတာ္တို႔ကို အမ်ားႀကီး ေပးဆပ္သြားပါေသးတယ္။ ဒယ္ဒီေရ သားတို႔ကေတာ့ ဒယ္ဒီ အၿမဲတမ္းေပးအပ္ခဲ့တဲ့ ေမတၲာေတြ အားလံုးကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ မွတ္ဥာဏ္ထဲမွာ အၿမဲထာဝရ သိမ္း ဆည္း ယူငင္ၿပီး ဒယ္ဒီ ကြ်န္ေတာ္တို႔နဲ႕အတူ ရွိေနမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ ပါတယ္”  တဲ့။

မေန႔တုန္းက အန္ေထာ္နီက သူ႕ကို ဒီေန႔မွာ စကားေျပာေပးဖို႔ ေျပာခဲ့တုန္းက အလက္ဇႏၵားက သူ႔ အခန္းထဲမွာ တံခါးပိတ္ၿပီး သြားေန ေနခဲ့ပါေသးတယ္။ သူျပန္ထြက္လာေတာ့ ေက်နပ္ေနပံုနဲ႕ေပါ့။ “ေျပာရမယ့္ စကားေတြ ေရးၿပီး သြားၿပီေပါ့” ဆိုေတာ့ “ဟုတ္ကဲ့”တဲ့။ သူ႔မွာသာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာအရ အက်ဥ္းအၾကပ္ထဲ မေရာက္ခဲ့ရရင္ သူဟာ သူ႔မိဘေတြလိုပဲ ပညာရွင္ တစ္ေယာက္အျဖစ္ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ရပ္တည္ေနႏိုင္ မွာပါ။

ဒီတစ္ခါေတာ့ ကင္မ့္အလွည့္ ေရာက္လာပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူကမွ သူက စကားေျပာလိမ့္မယ္ လို႔ မထင္ ထားခဲ့ပါဘူး။ သူ႔အတြက္ ဒယ္ဒီဟာ သံမဏိလူသားတစ္ ေယာက္မို႔ ဒယ္ဒီဆံုးတာကို သူကမွ မယံုႏိုင္ဘဲ ေလ။ မိုက္ကယ္ဟာ လြန္ ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ပတ္ကမွ တုတ္ေကာက္နဲ႕ ေဈးဝယ္သြားႏိုင္ခဲ့ေသးတာပါ။ သူက ျမန္မာျပည္ ဝင္ခြင့္ဗီဇာ ရၿပီး စုကို သြားေတြ႕ႏိုင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ ခဲ့ေသးတာေပါ့။  အဲဒီအခ်ိန္ထိ သူက အနာကို သည္းခံေန ခဲ့တယ္ေလ။ ဗီဇာ မရႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာ ကိုသိၿပီးေနာက္၊ သူ႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေတြလည္း ၿပိဳကြဲသြားၿပီး ေနာက္မွာ ေတာ့ မိုက္ကယ္ဟာ အသက္ဆက္ ရွင္ခ်င္စိတ္ပါ ကုန္ခမ္းသြားခဲ့ပါ ေတာ့တယ္။ အဲဒီအခါက်မွ သူ ေဆး႐ံုေပၚ ေရာက္သြားတာပါ။

ကင္မ့္အတြက္ မိုက္ကယ္ဟာ အလံုးစံုေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ျဖစ္ခဲ့တာမို႔ ဘယ္လိုမွ သည္းမခံႏိုင္ရွာပါဘူး။ ေန႔ဘက္ေတြမွာ ကင္မ္ဟာ မိုက္ကယ့္ကို ျပဳစုေပးရင္း ဆက္လက္ ရွင္သန္ေနလိုစိတ္ေတြ တိုးပြား လာေအာင္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ခဲ့ရွာပါတယ္။ “ဒယ္ဒီ ရွင္စမ္းပါ။ ရွင္ခ်င္စိတ္ေလး ထားပါဗ်ာ” လို႔ တဖြဖြေျပာေန ခဲ့ပါတယ္။ ကင္မ္ဟာ မိုက္ကယ့္ကို ကုတင္ေပၚက ဆြဲခ်ၿပီး မတ္မတ္ရပ္ႏိုင္ေအာင္လည္း ႀကိဳးစားခဲ့ဖူးပါတယ္။ “ရွင္ေအာင္ေန” လို႔ တဖြဖြေျပာၿပီး မိုက္ကယ့္ကို လမ္းေလွ်ာက္ျဖစ္ေအာင္ တြန္းအားေတြ ေပးခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒီ ဈာပနေန႔ မနက္မွာေတာင္ ကင္မ္က မိုက္ကယ္ဆံုးတာကို လက္မခံခဲ့ပါ ဘူး။ အန္ေထာ္နီ႕ကို ေဒါသေတြနဲ႕ “ဘာလို႔ ဒယ္ဒီ့က်မွျဖစ္ရလဲ။ ဒယ္ဒီက ဘာအမွားေတြ လုပ္ခဲ့လို႔လဲ” လို႔ ေမးေနခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

မသီတာ(စမ္းေခ်ာင္း)                                                                  http://www.myanmarij.com/%e1%80%b1%e1%80%92%e1%81%9a%e1%80%b1%e1%80%a1%e1%80%ac%e1%80%84%e1%80%b9%e1%80%86%e1%80%94%e1%80%b9%e1%80%b8%e1%80%85%e1%80%af%e1%81%be%e1%80%80%e1%80%8a%e1%80%b9%e1%80%a1%e1%80%90%e1%80%bc%e1%808-10/