ေအာက္ျပည္သားမ်ား ငါးပံုတပံုခန္႔ ဆီးခ်ဳိေတြ႔ (လွည္းကူးသားမ်ား ပိုမို သတိထားရန္ တင္ျပပါသည္။)

ကိုေပါက္ | ၾကာသပေတးေန႔၊ ဇြန္လ ၀၉ ရက္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ၁၉ နာရီ ၀၃ မိနစ္

နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ) ။       ။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေအာက္ပိုင္းတြင္ ဆီးခ်ဳိေရာဂါ ျဖစ္ပြားမွာ ၁၉.၁ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိၿပီး ၿမိဳ႕ေနလူထု ၁၁.၈ ရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္ ေတာေနလူထု ၇.၃ ရာခိုင္ႏႈန္းတြင္ ဆီးခ်ဳိေရာဂါ ေတြ႔ရေၾကာင္း ျမန္မာႏွင့္ ကုလသမဂၢ က်န္းမာေရး အဖဲြ႔မ်ား ပူးတဲြ စစ္တမ္းတခုအရ သိရသည္။



က်န္းမာေရး ဦးစီးဌာနေအာက္ရွိ ဆီးခ်ဳိထိန္းခ်ဳပ္ေရး စီမံခ်က္ (ျမန္မာျပည္ေအာက္ပိုင္း) အဖဲြ႔ႏွင့္ ကမၻာ့ က်န္းမာေရး အဖဲြ႔ WHO က ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္ထဲတြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေပၚႏွင့္ လွည္းကူးၿမိဳ႕နယ္တြင္းရွိ လူ ၅ဝဝဝ ထံမွ ပူးတဲြစစ္တမ္း
 ေကာက္ခဲ့ရာ၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေပၚ စာရင္းမ်ားကို ၿမိဳ႕ေနလူထုအျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ လွည္းကူးၿမိဳ႕နယ္အတြင္း
 ေကာက္ယူခဲ့သည့္ စာရင္းမ်ားကိုမူ ေတာေနလူထုအျဖစ္ လည္းေကာင္း သတ္မွတ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။

‘‘အခုခ်ိန္အထိေတာ့ ဒီစစ္တမ္းကိုပဲ အတည္ယူေနရတာ ျဖစ္တယ္။ ဒီ့ထက္ခိုင္မာတဲ့ စစ္တမ္း ထပ္မေကာက္
 ႏုိင္ေသးပါဘူး’’ ဟု ဆီးခ်ဳိထိန္းခ်ဳပ္ေရး စီမံခ်က္ (ျမန္မာျပည္ေအာက္ပိုင္း) အဖဲြ႔မွ ေဒါက္တာကုိကိုက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

မႏၲေလးတကၠသိုလ္ ေဆးပညာ ပါေမာကၡေဟာင္း ေဒါက္တာေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္ ေရးသားျပဳစုကာ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ ေမလ အတြင္း ထုတ္ေဝသည့္ ဆီးခ်ဳိေရာဂါႏွင့္ အစားအစာ စာအုပ္ထဲ၌ အဆိုပါ စစ္တမ္း ေကာက္ခံမႈအေၾကာင္း
 ေဖာ္ျပထားရာမွ ေအာက္ျမန္မာျပည္ ဆီးခ်ဳိအေျခအေနကို ပထမဦးဆံုး စတင္သိရွိရျခင္း ျဖစ္သည္။

အသက္ ၈၇ ႏွစ္အရြယ္ရွိ ေဒါက္တာေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ ဆရာဝန္အသင္း အမႈေဆာင္ဝင္ျဖစ္ၿပီး၊ သက္ႀကီးဆရာဝန္မ်ား အေထာက္အကူျပဳ အဖြဲ႔ ဥကၠ႒လည္း ျဖစ္သည္။ ကိုယ္တိုင္လည္း လြန္ခဲ့သည့္ ၁၆ ႏွစ္ခန္႔ ကတည္းက ဆီးခ်ဳိစဲြကပ္လာခဲ့သည္။

ၿမိဳ႕ေနလူထုမွာ ေတာေနလူထုထက္ ဆီးခ်ဳိ အျဖစ္မ်ားရျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍မူ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဆရာဝန္အသင္းမွ ဆက္သြယ္ေရး တာဝန္ခံ ေဒါက္တာရာဇာမင္းထူးက “ၿမိဳ႕မွာ စားရတဲ့ဟာေတြက ေအာ္ဂဲနစ္ပစၥည္း မဟုတ္တာေတြ မ်ားတယ္။ ဆီမသန္႔တာေတြ။ ၿမိဳ႕မွာက အလြယ္စားသံုးႏိုင္တဲ့ fast food သေဘာမ်ဳိး စားရတာကိုး။ ေန႔စဥ္
 ေလ့က်င့္ခန္းကလည္း နည္းတယ္။ စိတ္ဖိစီးမႈ stress ကလည္း မ်ားတယ္။ ေတာေနလူထုနဲ႔ စာရင္ေတာ့ ၿမိဳ႕ေနလူထုက ဆီးခ်ဳိေရာဂါ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ပိုမ်ားတာေပါ့” ဟု မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ အသက္ ၇ဝ ေက်ာ္ ဆရာဝန္ႀကီးမ်ားအား ႏွစ္စဥ္ ေဆးစစ္ေဆးမႈ ျပဳလုပ္ရာ၌လည္း ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္ထဲတြင္ ဆရာဝန္ႀကီး ၅၃၂ ေက်ာ္အနက္ ၁၃ ဒႆမ ၅ ရာခိုင္ႏႈန္း (လူဦးေရအားျဖင့္ ၇၂ ဦးခန္႔) မွာ ဆီးခ်ဳိရွိေၾကာင္း
 ျမန္မာႏိုင္ငံ ဆရာဝန္မ်ားအသင္း စာရင္းအင္းမ်ားအရ သိရသည္။

ကမၻာတဝွမ္းတြင္မူ ႏွစ္စဥ္ လူ ၃.၂ သန္းမွာ ဆီးခ်ဳိေရာဂါေၾကာင့္ ေသဆံုးေနၿပီး ျမန္မာအပါအဝင္ ဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲ
 ႏုိင္ငံမ်ားတြင္ ေရာဂါျဖစ္ႏႈန္း ပိုမိုျမင့္တက္လာေၾကာင္း WHO အား ကိုးကား၍ ေဒါက္တာေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္၏ ဆီးခ်ဳိေရာဂါႏွင့္ အစားအစာ စာအုပ္ထဲတြင္ ေရးသားထားသည္။

အထူးကုဆရာဝန္ၾကီး ေဒါက္တာဦးတင့္ေဆြလတ္က “ဆီးခ်ဳိ ေသြးခ်ဳိေရာဂါအေၾကာင္း” စာအုပ္ထဲတြင္လည္း “ဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲႏုိင္ငံေတြမွာ ျဖစ္ႏႈန္း ဘာ့ေၾကာင့္ မ်ားရလဲဆိုေတာ့ နံပါတ္တစ္က ၿမိဳ႕ျပဖြံ႔ၿဖိဳးလာေအာင္ ႀကိဳးစားၾကလို႔ စက္မႈဇုန္ေတြ ထူေထာင္ၾကတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ပိုမ်ားလာတယ္လို႔ တခ်ဳိ႕ေသာ ေဆးပညာရွင္ေတြက သံုးသပ္ၾကပါတယ္” ဟု ေျပာထားသည္။  မ်ဳိး႐ိုးဗီဇႏွင့္လည္း သက္ဆိုင္ေသာ ဆီးခ်ဳိေရာဂါမွာ အဝလြန္ျခင္း၊ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားမႈ နည္းျခင္း၊ အခ်ဳိ လြန္ကဲစြာ စားသံုးျခင္းတို႔ေၾကာင့္ပါ ျဖစ္ေစႏိုင္သည္ဟု ဆိုသည္။

“ေငြကုန္ေၾကးက်အေနႏွင့္လည္း ေျပာရလွ်င္ ဆီးခ်ဳိေရာဂါမွာ ကုသရာတြင္ ေစ်းအႀကီးဆံုး ေရာဂါျဖစ္သည္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း သူေ႒းေရာဂါဟု ဆိုစမွတ္ ရွိခဲ့ပါသည္” ဟု စာအုပ္တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသည္။

“ထပ္ဆင့္ျဖစ္လာတဲ့ ေထြျပားမႈကေတာ့ တကိုယ္လံုးမွာ ရွိတာေပါ့။ မ်က္စိဆိုလည္း မ်က္စိမႈန္သြားႏိုင္တာေပါ့။ တျခား ခႏၶာကိုယ္ အစိတ္အပိုင္းေတြမွာလည္း ထိတာပဲ။ အေရးေပၚ အေျခအေနေရာက္ၿပီး ကိုမာ Coma လိုျဖစ္ၿပီး
 ေသသြားႏိုင္တယ္” ဟု ေဒါက္တာရာဇာထူးက ေျပာသည္။ ဆီးခ်ဳိကို ေပ်ာက္ေအာင္ မကုႏိုင္ေသးဘဲ ပိုမိုမဆိုးဝါးေစရန္ ထိန္းထားဖို႔သာ တတ္ႏိုင္သည္ဟု ဆုိသည္။

ကုသေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ သူက “ေရာဂါ အေျခအေနေပၚလည္း မူတည္တာေပါ့။ ေဆး႐ံုမွာက် အေရးေပၚအေျခအေန emergency condition က်မွ ကုတာ မ်ားတယ္။ ဒီတိုင္းဆိုရင္ေတာ့ အိမ္မွာပဲ ဆရာဝန္နဲ႔ျပၿပီး ေဆးစားကုတာေပါ့” ဟုလည္း ေျပာသည္။


(ဤသတင္းအား မဇၥ်ိမသတင္းဌာနစာမ်က္ႏွာမွ ကူးယူေဖၚျပပါသည္။)