Monday, 8 October 2012

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ စာတစ္ေစာင္ (၁၈)

ကြ်န္မ သိထားတဲ့ အမွန္တရား တစ္ခုက ရွိေနပါေသးတယ္။ အဲဒါကေတာ့ စုဟာ ဂ်ပန္မွာ ေနခိုက္ သူ႔အေဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ျမန္မာျပည္က လူေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ထိ ခ်စ္ခင္ေလးစားမႈ ရွိေနေသး တယ္ ဆိုတာရယ္၊ သူ႔အေပၚ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးရဲ႕သမီးအျဖစ္ သေဘာ ထားၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အျပည့္နဲ႕ ႐ႈျမင္ၾကတယ္ ဆိုတာရယ္ကို သူေတြ႕ႀကံဳခဲ့ရျခင္းပါပဲ။ ကြ်န္မက ေျပာမိတာေတြ လြန္မ်ားသြားသလား လို႔ ပူပန္မိေပမယ့္ စုအေျဖကို ေစာင့္ေနလိုက္ပါတယ္။ စုက လာလည္တိုင္းမွာ ကြ်န္မတို႔ အတြက္ ဂ်ပန္ အခ်ိဳမုန္႔ေလးေတြ ယူလာတတ္ေပမယ့္ ကြ်န္မအဲဒီေန႕က လက္ကမ္း မယူျဖစ္ပဲ ရွိေနခဲ့ပါတယ္။ သိပ္ မၾကာခင္မွာပဲ စုက “ႏိုရီကို ရွင္မွန္ပါတယ္” လို႔ ဆိုလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ၁၉၈၆ ေႏြဦး မွာေပါ့။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ မိသားစုႏွင့္ စာေရးသူ ႏိုရီကို

ဇြန္လမွာေတာ့ စုက သူ႔ပစၥည္း တခ်ိဳ႕ ကြ်န္မအိမ္မွာထားခဲ့ကာ အိႏၵိယမွာ ရွိတဲ့ မိုက္ကယ့္ဆီကို ထြက္သြား ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ဟာ ကြ်န္မတို႔အေနနဲ႔ စုကို ေနာက္ဆံုး ေတြ႕ခဲ့ရတာပါပဲ။

ကြ်န္မစကားေၾကာင့္ေတာ့ သူဟာ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားမႈထဲ ေရာက္သြားခဲ့တယ္လို႔ မထင္မိ ပါဘူး။  သူ႔အေမ ဖ်ားနာေနခ်ိန္မွာ ျမန္မာျပည္ ျပည္တြင္းက လႈပ္ရွားမႈေတြ ကလည္း ျဖစ္လာေတာ့ သူ႔ဆီမွာ ရွိေနခဲ့တဲ့ ရင့္သန္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံခ်စ္စိတ္နဲ႕ တရားမွ်တမႈကို အေလးထား စိတ္ေတြေၾကာင့္ပဲ သူ ဒီလႈပ္ရွားမႈထဲကို ေရာက္သြားတာပါ။ ၁၉၈၈ ဩဂုတ္ ၂၆ ရက္မွာ ေရႊတိဂံုဘုရား အေနာက္ဘက္မုခ္ မိန္႔ခြန္း ေျပာတဲ့အခါ စုက “ကြ်န္မဟာ ႏိုင္ငံျခားသား တစ္ေယာက္ကို လက္ထပ္ထားတယ္ ဆိုတာ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါေၾကာင့္ ေတာ့ ကြ်န္မရဲ႕ အမိေျမကို ခ်စ္တဲ့စိတ္ကို မေလ်ာ့ပါး ေစႏိုင္သလို ျမန္မာျပည္အတြက္ ကြ်န္မရဲ႕ သႏၷိ႒ာန္ ကိုလည္း မပ်က္စီးေစႏိုင္ပါဘူး” လို႕ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုေျပာတာဟာ သူ႔ကိုယ္သူ ျမန္မာ တစ္ေယာက္ဆိုတာ ျပသတာပဲေလ။ မိုက္ကယ္နဲ႔ သားႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အကာအကြယ္နဲ႔ပဲ စုဟာ ျမန္မာလူထုနဲ႕ ျပန္လည္ ေပါင္းစည္း မိခဲ့ပါၿပီ။

သူ႔အေဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ သူ႔ႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ျပည္ပက ရန္သူကို ရင္ဆိုင္တိုက္ခိုက္ဖို႔ သူ႕ ကိုယ္သူ တိုက္ပြဲထဲ ေျခစံုပစ္ဝင္ခဲ့ပါတယ္။ စုကေတာ ျပည္တြင္းမွာ ရွိတဲ့ စစ္အစိုးရကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ ျမန္မာ လူထု အေနနဲ႕ “ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းက ကင္းလြတ္”ဖို႕ တိုက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။ ပိုၿပီး ခက္ခဲတဲ့အလုပ္ပါပဲ။ သူ႔မွာရွိတဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ လက္နက္ကေတာ့ “ဒီမိုကေရစီ”ပါ။

စစ္အစိုးရကေတာ့ စုကို လူထုက ေထာက္ခံတာကို ေၾကာက္လန္႔ခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ သူတို႔က တရားမွ်တမႈ ကေန ေသြဖီဖို႔လည္း ရဲဝံ႔ခဲ့ပါရဲ႕။ သူတို႔က စုကို ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ခ်ထားခဲ့ပါတယ္။ က်န္တဲ့ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (အန္အယ္လ္ဒီပါတီ)ဝင္ေတြနဲ႕ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေတြကိုလည္း ေထာင္ခ်ခဲ့ ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ၁၉၉၀ မွာ လူထုက ႏိုင္ငံလံုးကြ်တ္ သေဘာထားထုတ္ေဖာ္ကာ မဲေပးခဲ့ၾကၿပီး အန္အယ္လ္ဒီ က မဲႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ ႏိုင္ငံလံုးကြ်တ္ အ႐ံႈးကို ရင္ဆိုင္ ခဲ့ၾကရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စုမပါဘဲ အန္အယ္လ္ဒီက ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏိုင္ရခဲ့တာကို ၾကည့္ရင္ သူ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ က်ေနတာေတာင္ ဒီမိုကေရစီ အဖ်ားကေတာ့ လူေတြၾကားမွာ ဒီေရတက္ေနၿပီ ဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္။ စုက သူတို႔ၾကားမွာ ေနေန ၿပီေလ။ စုကိုယ္တိုင္ဟာ ျမန္မာျပည္ပါပဲ။

အခ်ဳပ္အေႏွာင္ထဲက စု (၁၉၈၉-၁၉၉၅)

အေစာင့္အေရွာက္ နတ္တစ္ပါး အလား မိုက္ကယ္
နာမက်န္း ျဖစ္ေနတဲ့ အေမကို ျပဳစုဖို႕ဆိုၿပီး စု ျမန္မာျပည္ ျပန္သြားတာ တစ္ႏွစ္ေတာင္ ရွိခဲ့ပါၿပီ။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ဧၿပီမွာေတာ့ ကြ်န္မတို႔ ႏွစ္ေယာက္လည္း မိုက္ကယ္တို႕သားအဖကို စု မရွိတဲ့ ေအာက္စ္ဖို႕ဒ္က ပါ့ခ္ေတာင္း အိမ္မွာ သြားေတြ႕ဖို႔ ဆံုး ျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။တကယ္ေတာ့ ကြ်န္မ သိပ္သိခ်င္ေနတာက မိုက္ကယ္ဟာ ကေလး ႏွစ္ေယာက္ကို ခ်က္ေကြ်းႏိုင္တာ ဆိုလို႔ စု မႀကိဳက္တဲ့ ၾကက္ဥေမႊေၾကာ္ တစ္မ်ိဳးပဲ ေကာင္းေကာင္း ရွိတာမို႔ အခုေနခါ ကေလးေတြကို သူဘယ္လိုမ်ား ေကြ်းေမြးေနမလဲ ဆိုတာပါ။ ကြ်န္မအေနနဲ႔လည္း ကေလး ႏွစ္ေယာက္ကို ဂ်ပန္စာေတြ ခ်က္ေကြ်းခ်င္ ေနမိပါတယ္။ ကြ်န္မတို႕ရဲ႕လွ်ပ္စစ္ ထမင္းေပါင္းအိုးေလးရယ္၊ ဆူကီယာကီလုပ္တဲ့ ဒယ္အိုးရယ္က စုတို႕ရဲ႕ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ ရွိေနေသးတယ္ေလ။

ထမင္းစားပြဲေပၚမွာ ကြ်န္မတို႔ ႏွစ္ေယာက္ အံ့အားသင့္သြားေအာင္ ေစာင့္ေနတာေတြကေတာ့ ၾကက္႐ို႔စ္ နဲ႕ ဟင္းရြက္သုတ္ပါပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္က ကင္မ္က အသက္ ၁၁ ႏွစ္နဲ႕ ၇ လသာ ရွိေသးေပမယ့္ သူက အန္ကယ္ အို႕စု နဲ႕ အန္တီႏိုရီကို႕ကို ကိုယ္တိုင္ ခ်က္ေကြ်းမယ္ ဆိုကာ မနက္ကတည္းက အခ်ိဳပြဲကို ျပင္ဆင္ခဲ့ပါသတဲ့။ ကြ်န္မတို႔မွာ အံ့ကို ဩလို႔ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ သူ႔မွာ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ ရွိေနတာကို ကြ်န္မတို႔ မသိခဲ့ပါဘူး။ ျမန္မာဝတ္စံု ကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ဝတ္ထားတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ က ထမင္းပြဲကို ျပင္ဆင္ေပးၿပီး ကိတ္မုန္႔ လုပ္ပံု ကိုလည္း ကင္မ့္ကို သင္ေပးခဲ့ပါသတဲ့။ သူက ေဟာင္ေကာင္မွာ ဆရာဝန္အျဖစ္ ရပ္တည္ခဲ့တဲ့ စုရဲ႕ ဝမ္းကြဲ ညီအစ္မ ပါ။ စုက မိခင္ကိုျပဳစုေနရင္းက ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈထဲ ေရာက္သြားေတာ့ သူ႔ မိသားစု အတြက္ ဝမ္းကြဲညီမကို အကူအညီ ေတာင္းၿပီး အေဝးကေန စီမံခဲ့တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္မက အေျမာ္အျမင္ရွိလွတဲ့ စုကို အေတာ္ႀကီး အထင္ႀကီး သြားမိပါရဲ႕။

အဲဒီကာလေတြမွာ မိုက္ကယ့္ အေနနဲ႕ ပံုမွန္အလုပ္ရယ္လို႔ မရွိပါဘူး။ သူတို႕အိမ္ရဲ႕ ပထမနဲ႔ ဒုတိယထပ္ကို ငွားတဲ့ ဝင္ေငြက အဓိက ဝင္ေငြေပါ့။ တကယ္ေတာ့ သူ႕ကို ကမ္းလွမ္းလာတဲ့ အလုပ္ေတြက အမ်ားႀကီးပါ။ သူက တစ္ခုကိုမွ မေရြးခဲ့ပါဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အဲဒီအလုပ္ေတြက ပညာေရးနဲ႕ မပတ္သက္လို႔ ပါတဲ့။ အဂၤလန္မွာ အဲဒီအခ်ိန္က တိဘက္ဘာသာစကား သင္ၾကားေရးအတြက္ ေနရာႏွစ္ေနရာပဲ ရွိၿပီး ဘယ္ေနရာမွ မလစ္လပ္ပါဘူး။ ကြ်န္မကမိုက္ကယ္နဲ႕ ကေလးေတြအတြက္ စိတ္ပူေၾကာင္း ေျပာမိေတာ့ မိုက္ကယ္က ကြ်န္မကို “ႏိုရီကိုရာ။ ကြ်န္ေတာ္တို႕က ဒီမွာ အဂၤလန္မွာ လံုၿခံဳေနတာပဲ။ ခင္ဗ်ား စုကိုေတာ့ ဘာလို႔ စိတ္မပူရတာလဲ” လို႔ ေမးခြန္း ျပန္ထုတ္ပါေတာ့တယ္။ ကြ်န္မက စုရဲ႕ ပုန္းလွ်ိဳးေနတဲ့ အရည္အခ်င္းေတြ ကို သိထားတယ္ေလ။ ၿပီးေတာ့လည္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တစ္ဘက္သတ္ အခ်စ္နဲ႕ ခ်စ္ခဲ့ရတဲ့ အမိေျမ ျမန္မာျပည္ က လြဲၿပီး ဘယ္ေနရာမွာမွ သူ႕ရဲ႕ႏိုင္ငံေရး မ်ိဳးေစ့ကို ေျမခ် ပန္းပ်ိဳးႏိုင္မယ့္ ေနရာမရွိဘူးလို႔ ကြ်န္မက ေသခ်ာ ေနတာကိုး။ ဒါေၾကာင့္ မိုက္ကယ့္ကို စုရဲ႕ က်န္းမာေရးကလြဲၿပီး က်န္တာ မပူပန္ဘူး လို႔ ဆိုလိုက္ပါတယ္။ “စုအေနနဲ႕ ျမန္မာျပည္ ႏိုင္ငံေရးမွာ အင္အား အျပည့္နဲ႕ သူ႕အခန္းက႑ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ အတြက္ အိမ္ေထာင္ေရး အပူအပန္ ေတြကေန စုက ကင္းေဝးသင့္တယ္ မဟုတ္လား”လို႔ေပါ့။ မိုက္ကယ္က “ခင္ဗ်ား မွန္ခ်င္ မွန္မွာပါ”လို႔ ျပန္ေျဖေလရဲ႕။

ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။
မသီတာ(စမ္းေခ်ာင္း)

 http://www.myanmarij.com/?p=6179

No comments: